اتصال کابل به ترانسفورماتور، حفاظت های ترانس
در این بخش توضیحات مختصری در مورد نحوه اتصال کابل ترانسفورماتور به تابلو ارائه می گردد.
نحوه اتصال کابل ترانسفورماتور به تابلو:
طول کابل مورد نیاز 12 متر می باشد و برای اتصال ان به ترانسفورماتور پوسته کابل به اندازه 30 سانتیمتر برداشته شده و به اندازه عمق کابلشو لخت می شود. پس از پرس کابلشوی مسی و آرایش رشته های کابل توسط شمش مسی ،اتصال بین کابل و بوشینگ های ترانسفورماتور برقرار می شود به طوری که از وارد شدن وزن کابل بر روی بوشینک جلوگیری کند.به همین منظور بهتر است که کابل حدود 20 سانتیمتر بالاتر از سطح بوشینگ ، بر روی روی پایه ها توسط راک تک خانه مسقر شود. کابل مذکور پس از عبور از لوله گالوانیزه 6 متری که 30 سانتیمتر آن داخل زمین است از زیر زمین وارد سکوی بتنی شده و با رعایت ترتیب فازها و آرایش مناسب به وسیله کابلشو روی کلید اصلی و شینه نول محکم می شود. برای جلوگیری از ورود نیرو و فشار به کلید و شینه نول باید کابل توسط بست های مناسب به تابلو محکم شود.
در این بخش توضیحاتی در مورد حفاظت های ترانسفورماتور ارائه می گردد.
حفاظت های ترانسفورماتور:
دستگاه حفاظت و مراقبت روغن:
دستگاهی که جهت مراقبت روغن برای تعیین و تشخیص اتصال کوتاه در ترانسفورماتور بکار برده می شود. رله بوخ هلتس نام دارد در صورتی که مقدار گاز ذخیره شده در رله از حد معینی تجاوز کند اولین شناور آن به حرکت در آمده و با وصل کردن کلید مخصوص آژیر خطر را به صدا در می آورد. اگر آژیر خطر را شخصا قطع نکنیم و عاملی را که سبب متصاعد شدن گاز ترانسفورماتور شده را نیز برطرف نگردد رله به قدری از گاز پر می شود که نیروی لازم برای بکار افتادن دومین شناور را نیز پیدا کند در نتیجه به طور خودکار ترانسفورماتور را قطع می کند.
کات اوت فیوز:
کات اوت فیوز اصولا در فشار متوسط بکار می رود. در ترانسفورماتورهای توزیع اغلب برای حفاظت ترانسفورماتور در مقابل اتصال داخلی و حوادث شبکه فشار ضعیف ،از این فیوز فشار متوسط و یا قدرت قطع مناسب استفاده می شود. البنه در خطوط فشار ضعیف نیز از این فیوز بجای کلید فیوز استفاده می شود تا در موقع بروز حادثه (مانند مقره پانچی و برخورد پرندگان و اتصال سیمهای شبکه و....) و یا اضافه بار در شبکه ضعیف (طرف مصرف کننده) ،به شبکه های دیگر سرایت نکند و با قطع فیوز حل شود.
برق گیر آماتور:
معمولا جهت حفاظت ترانسفورماتورها در مقابل اختلاف سطح زیاد طول مقره های عبور، ترانسفورماتورها را توسط دو میله فلزی شاخی شکل که در دوسر ایزولاتور نصب می شود به طور مصنوعی قدری کوتاه می کنند. فاصله هوایی دو الکترود باید به قدری باشد که اگر فشاری الکتریکی دو سر ایزولاتور به اندازه 1/5 تا دو برابر اختلاف سطح نرمال ترانسفورماتور برسد بین این دو الکترود تخلیه الکتریکی حاصل شود.
منبع: ایستگاه برق
(استفاده از مطالب با ذکر منبع لینکدار مجاز است
